Tongerlo Abdij

Rond 1130 schonk Giselbertus van Castelre een deel van zijn land in Tongerlo aan de Norbertijnen van de Sint-Michielsabdij van Antwerpen met de bedoeling er een abdij op te richten. Tot op heden leven, bidden en werken hier de volgelingen van Sint-Norbertus. Het binnenplein van de abdij is alle dagen vrij toegankelijk en is een bezoekje meer dan waard.

De abdij van Tongerlo werd gesticht rond 1130, toen een aantal norbertijnen van de Sint-Michielsabdij te Antwerpen zich vestigden op het landgoed van heer Giselbert van Castelré. In 1796 kwam aan de abdij een voorlopig einde, wanneer Franse revolutionairen de norbertijnen uit het complex verdreven. Hierna werd de abdij verkocht en werd een deel van de gebouwen gesloopt, waaronder de kerk. Pas in 1838 werd de orde heropgericht om twee jaar later terug te keren naar Tongerlo. Gedurende deze lange geschiedenis groeide het klooster uit tot een omheind abdijcomplex met grotendeels bewaarde omgrachting en talrijke gebouwen. De voornaamste gebouwen zijn ingeplant rondom een uitgestrekt binnenplein en zijn beschermd als monument. De norbertijnen van Tongerlo behoren tot de zelfde orde als die van Postel en Averbode , ook zij proberen nu hun inkomsten te halen uit het toerisme en de verkoop van lokale producten ..

Deze Norbertijnerabdij werd omstreeks 1130 gesticht. Het oudste deel is het abtskwartier en de Tiendenschuur was tijdens de Frans Revolutie een verzamelplaats voor de 'Brigands'. De meeste andere gebouwen dateren uit de 17de en 18de eeuw, terwijl de neogotische O.-L.-Vrouwekerk in 1858 afgewerkt werd. Opgeheven door de Franse omwenteling in 1796, werd de abdij in 1840 opnieuw door de witheren betrokken.
bron: wandelgids - GR5/E2 'Noordzee - rivièra' Traject Lage Landen