Wildkirchli Altarhöhle

Wildkirchli, kapel van St. Michael
Het kerkje is gehuisvest in de rotsgrot naast de Wildkirchli-grot op het bergpad van Äscher naar Ebenalp.
Het ensemble van het grotreservaat Wildkirchli is slechts van bescheiden kunsthistorische waarde, maar maakt indruk met zijn romantische lay-out en kan worden omschreven als een van de best bewaarde kluizenaarsnederzettingen in Zwitserland. Het klokje in de open toren werd in 1697 door Gabriel Felix in Feldkirch gegoten en heeft de toon «d». Er zijn ongeveer 35 zitplaatsen in de kapel.
Tekst / Bron: Appenzellerland Tourismus
appenzell.ch/de/service/freizeitangebote/wildkirchli.html

Wildkirchli, kapel van St. Michael - geschiedenis
In 1621 ging pater Philippus Tanner uit Appenzell naar de Wildkirchli om het vee te zegenen. Hij was zo ingenomen met deze grot dat hij daar wilde blijven. Hij vroeg de autoriteiten om een altaar, een kleine toren en een kruis voor hem op te richten. In hetzelfde jaar werd een dienst gehouden in de grot, die was gewijd aan de kapel, met een groot aantal mensen uit Appenzell. In 1649 werd de vergunning vernieuwd. In de loop der jaren is het beeld van de Wildkirchli echter enigszins veranderd, vooral de altaargrot. In 1860 werd de kapelachtige sacristie verwijderd en vervangen door de huidige houten klokkentoren. Het heldere marmeren altaar werd opgericht in 1896. Het altaar, gemaakt door Franz Magnus Sutter in 1770, werd in 1935 gerestaureerd en bedekt met een blauwe baldakijn door schilder Joh. Hugentobler. In 1958 moest de houten luifel bijna volledig worden vervangen. In 1986 herontworpen August Lnauen de plaats van aanbidding.
Tekst / Bron: Appenzellerland Tourismus
appenzell.ch/de/service/freizeitangebote/wildkirchli.html

De naam Wildkirchli wordt voor het eerst genoemd door de St. Gallen-hervormer en burgemeester Joachim Vadian. In 1621 stichtte de monnik Philipp Tanner een grotkapel in een van de 3 grotten van de Wildkirchli, die pastoor Paulus Ulmann in 1658 uitbreidde tot een hermitage.