Dorfkirche Alt-Lübars

De dorpskerk Lübars op het dorpsplein van Alt-Lübars is een van de meer dan 50 dorpskerken in Berlijn. De eenvoudige hallenkerk met een toren ervoor stelt een kerktype voor dat in de barokperiode vaak in de dorpskerken van de Mark Brandenburg te vinden is. De kerk, beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd gerestaureerd van 1950 tot 1956.

Het dorp Lübars, dat in 1247 voor het eerst in een document wordt genoemd, had al in de middeleeuwen een dorpskerk van hout of vakwerkhuizen, want in het landboek van Karel IV (1375) worden vier parochiehoeven genoemd. . Er is niets bekend over de tijd dat het werd gebouwd of zijn middeleeuwse vorm. In de vroegmoderne tijd (waarschijnlijk na de Dertigjarige Oorlog) kreeg het een vakwerkkerk die in 1790 afbrandde. De opvolger van de evangelische dorpskerk, een eenvoudige hallenkerk met een vierkante toren ervoor, heeft nog alle stijlkenmerken van de barok in strikt Pruisische stijl. Het werd gebouwd van 1791 tot 1794 op de fundamenten van de vakwerkstenen kerk die in 1790 bij een grote brand afbrandde.

In 1983 vond een uitgebreide gipsvernieuwing plaats.

Bron: de.wikipedia.org/wiki/Dorfkirche_Lübars_(Berlijn)

De dorpskerk Lübars op het dorpsplein van Alt-Lübars is een van de meer dan 50 dorpskerken in Berlijn. De eenvoudige hallenkerk met een toren ervoor stelt een kerktype voor dat in de barokperiode vaak te vinden is in de dorpskerken van de Mark Brandenburg. De kerk, beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd gerestaureerd van 1950 tot 1956. Het centrum van de Berlijnse wijk Lübars met het dorpsplein is een monumentaal pand.

Midden in de dorpskern staat de oude dorpskerk van Lübars. De kerk staat midden in het dorpsplein. Toen mensen zich in de 13e eeuw in Lübars vestigden, werd op deze plek de eerste kerk gebouwd. In 1790 werd het kerkgebouw het slachtoffer van een grote brand. Op de resten van de muur van de uitgebrande kerk werd toen de huidige dorpskerk gebouwd. Het werd voltooid in 1794. Sindsdien is de kerk vele malen veranderd. Het altaar in de kerk dateert uit 1739 en was eigenlijk een geschenk van “Soldatenkoning” Friedrich Wilhelm I aan een andere kerk in Mitte. Dit bestaat echter niet meer en het altaar staat sinds 1956 hier in Lübars.Kerkhof en begraafplaats
Naast en rond de kerk liggen nog de graven van boerenfamilies die vele generaties in Lübars hebben gewoond of nog steeds in het dorp wonen. Hiertoe behoren de graven van de families Neuendorf, Qualitz, Kühne, Rosentreter, Rathenow en Zabel-Krüger. Tegenwoordig wordt hier niemand meer begraven omdat er niet genoeg ruimte is voor meer graven. De laatste begrafenissen op de begraafplaats waren in 1932.Bijzonder zijn de moerbeibomen, waarvan er vandaag de dag nog steeds één groeit. De bomen werden hier in het midden van de 18e eeuw geplant op bevel van Frederik II, koning van Pruisen. Ooit stonden hier ruim twintig van deze loofbomen. Deze bijzondere bomen moesten in het hele Mark Brandenburg-gebied worden gekweekt omdat de bladeren van de moerbeibomen belangrijk waren als voedsel voor de zijderups en daarmee voor de productie van zijde. In die tijd werden er pogingen ondernomen om de zijdeproductie hier in de regio op te zetten, zonder veel succes.