Klosterkirche St. Trinitas

Indrukwekkende, gotische kerk van rode baksteen uit 1246; een paar nieuw-gotische torens werd toegevoegd 1905-06. Ongebruikelijk lopen het schip en de zijbeuken van zuidwest naar noordoost, niet van west naar oost. Het interieur is van eenvoudige baksteen, met een wit, gewelfd plafond.
De enorme eik die bij de noordoostelijke hoek staat, is ook een minuut waard.
De “Wichmannlinde” staat vlakbij in een rondel met uitzicht op het water.

De kerk staat aan de oevers van de Ruppiner See aan de rand van het oude centrum van Neuruppin. Het gebouw is een gotische bakstenen kerk met een paar neogotische torens. De kerk is vanaf de 1e helft van de 13e eeuw in verschillende fasen gebouwd. De gotische hallenkerk bestaat uit het driebeukige schip en een vierbeukig koor met een veelhoekig uiteinde (7/12 uiteinde). De twee 62,5 meter hoge torens staan in de hoeken tussen het koor en de zijbeuken. Het interieur is 62,5 meter lang; het koor beslaat ongeveer de helft van de lengte.[1] In de westelijke toren bevindt zich het belfort met drie klokken, de oostelijke toren (tegenover het meer) dient als uitkijktoren. De positie van het klooster aan de oever van het meer bepaalde de oriëntatie van de kerk, waarvan het koor op het noordoosten is georiënteerd. De oriëntatie wijkt daardoor af van de gebruikelijke oosters.

Een deel van het Dominicaanse klooster gesticht in 1246, in 1807 runden de Franse bezetters er een fijne bakkerij, in 1834 gerestaureerd op koninklijk bevel; Interieur door Schinkel, kerktoren bereikbaar; In 2012 grondig gerenoveerd