Malakowturm Zeche Brockhauser Tiefbau

Deze Malakow-toren werd gebouwd in 1874/75.

De Malakow toren (ook Malakoff toren, meer zelden Malakov toren) is de naam die in de eerste plaats gegeven aan topframes in de mijnbouw met een karakteristieke vormgeving, die vooral werden gebruikt in schachtmijnbouw in continentaal Europa van de jaren 1850 tot 1870, maar af en toe om gebouwd aan het einde van de 19e eeuw [1]

De structuren zijn massieve metselwerk kronkelende torens met een fort-achtige architectuur. De stabiele constructie van maar liefst drie meter dik baksteenmetselwerk en een verstijfde constructie aan de binnenkant maakten het mogelijk om de zware schijven vast te houden en de enorme trekkrachten van de hijsmachines op te vangen. De machtige torens waren te vinden in de districten van het Ruhrgebied, Saarland, Saksen, Neder- en Opper-Silezië en in de regio van Aken, maar ook af en toe in België en Frankrijk.[2] Ze werden voornamelijk gebruikt in de steenkoolwinning en in de erts- en kaliwinning.

Als de overheersende vorm van constructie werden de Malakow-torens vervangen door hoofdframes van gelast staal, zodra er voldoende staal beschikbaar was en men ook technisch in staat was om dergelijke grote steigers goedkoop op te bouwen.

Restanten van de vroege steenkoolwinning in het zuiden van Bochum zijn de moeite waard. Idyllische locatie - goed te combineren met een wandeling door Weitmarer Holz