Col de la Schlucht

Deze pas is mijn favoriet in de Vogezen. Naast zijn glorieuze verleden op de Tour, heeft het het voordeel dat het meer geïsoleerd is dan een alpenpas en een mooie fietsuitdaging vormt.

De pas maakt indruk met verschillende manieren om er te komen. Vanaf Colmar is de weg behoorlijk druk. Het is niet aan te raden om hier te rijden, maar om de zijwegen bij LacBlanc en dan via Trois-Epis te gebruiken.
Vanaf LacBlanc (en dus vanaf Bonhomme) is het in de zomer heerlijk mooi. Alleen de motorrijders moeten in de gaten worden gehouden.
Vanuit de andere richting komt de Route de Cretes uit de richting van Hohneck. Hier met een parkeerplaats en veel wandeltoeristen. Maar heel mooi.
De beklimming van Geradmer is het mooist. Hier is het niet aan te raden om de Budnesstraße te nemen (hoewel de Roche du diable een omweg waard is), maar om naar Lac du Longemer te gaan en de steilere klim naar de pasweg te accepteren.
Op de Col zelf is een geweldige zomerrodelbaan en een zeer acceptabel restaurant.

De pas verbindt Munster in het oosten met Gerardmer in het westen en ligt op de top 1138 meter boven zeeniveau. Deze pas is ook een echte klassieker van de Tour de France, met tien ritten in de tussentijd: 1931, 1957, 1961, 1969, 1970, 1973, 1992, 2005, 2009 en 2014 kwelden de beste wielrenners zich erop. Helaas, wanneer het niet gesloten is voor de tour, is het erg druk.