Spišský hrad

De ruïnes van de Höhenburg (vroeger ook wel "Zipser Haus", "Zipser Schloss" genoemd) verrijzen op een 634 m hoge rotsachtige travertijnkegel, die oprijst uit een vlakte tussen de omliggende bergen. De dichtstbijzijnde grotere stad is Spišská Nová Ves (Duits; Zipser Neudorf)
Bron: Wikipedia
Het bovenkasteel is momenteel gesloten en je kunt het terrein van het benedenkasteel bezoeken voor de helft van de toegangsprijs van €8.

De burchtheuvel, die ten minste sinds het Neolithicum werd bewoond, was een centrum van de Kelten, maar werd blijkbaar aan het einde van de 2e eeuw verlaten ten gunste van een aangrenzend heuvellandschap.

In de 12e eeuw werd op de huidige plek een kasteel gebouwd, waar voorheen een versterkte Slavische nederzetting was. Nadat het kasteel de Mongoolse invasie had doorstaan, werd het rond het midden van de 14e eeuw aanzienlijk uitgebreid. In de 15e eeuw werd het aangekocht door Johann Giskra (Jan Jiskra), die het kasteel uitbreidde tot zijn huidige omvang.

Sinds de 12e eeuw is het kasteel de administratieve zetel van de landheren van Spiš. In 1460 werd het kasteel eigendom van het Koninkrijk Hongarije en kwam het vier jaar later bij de Zápolya. Toen ontvingen de Thurzo het kasteel en lieten het kasteelcomplex, dat meermaals was herontworpen, herbouwen in renaissancestijl. Na 1636, tijdens de Dertigjarige Oorlog (1618-1648), namen de Csáky het kasteel in bezit. Aan het begin van de 17e eeuw was er een structurele verbinding tussen de voorheen afzonderlijke gebouwen. Omdat het complex verouderd was door de veranderende oorlogstechnologie en erg oncomfortabel was om te wonen, gaven de Csáky het kasteel op als woonplaats. Na 1710 brandde het af en na nog een verwoestende brand in 1780 werd het verlaten door de laatste militaire eenheid die daar gestationeerd was.

In 1945, na het einde van de Tweede Wereldoorlog, werd de faciliteit in staatseigendom genomen door Tsjechoslowakije, gedeeltelijk gereconstrueerd, gerepareerd en in 1961 uitgeroepen tot nationaal cultureel monument.


UNESCO Werelderfgoed plaquette op de kasteelmuur
Sinds 1993 zijn Spišské Podhradie (Duits: Kirchdrauf) en de kerk van de Heilige Geest in Žehra (Duits: Schigra) samen met Spišské Podhradie een UNESCO-werelderfgoed. [1]

Sinds het einde van de jaren negentig en de oprichting van de Republiek Slowakije is er gewerkt aan de verdere renovatie en het behoud van de ruïnes van het Spiš-kasteel.

Het kasteel en zijn omgeving zijn ook herhaaldelijk gebruikt als decor voor sprookjes- en fantasiefilms.

Op een hoogte van 634 m, op de kalkstenen rots, die 200 m boven de omgeving uitsteekt, domineert het Spiš-bekken een van de meest waardevolle monumenten van de Spiš, het nationale culturele monument, het Spiš-kasteel (sl. Spišský hrad) . Het is niet alleen het bewijs van de ontwikkeling van de architectuur in ons land uit de 12e eeuw tot de 18e eeuw, maar dankzij zijn gebied, dat vier hectare (precies 41.426 m2) overschrijdt, behoort tot de grootste kasteel complexen in Centraal-Europa.