Nockspitze

De Nockspitze is zonder twijfel de meest populaire berg voor Innsbruckers om van de zonsopgang te genieten. Velen martelen zich midden in de nacht uit bed om het natuurspektakel te bewonderen. Het is daarom nog slimmer om boven te slapen en je te vergapen aan zowel de zonsopgang als de zonsondergang. Het bijzondere eraan: ook al is de top nog met sneeuw bedekt, aan de zuidkant is er een fantastisch pad.

De Nockspitz is gemakkelijk per fiets te bereiken via het Birgitzköpflhaus en de beklimming vanuit het zuidwesten. Enkele meters hoger zijn mobieltjes, meestal wordt er geduwd en op sommige plaatsen moet de fiets gedragen worden, waarbij op sommige rots-/grindachtige, steile plaatsen vooral tredzekerheid geboden is. Ik was zelf erg moe onderweg van Völs am Birgitzköpflhaus en vandaar (naar het zuiden - Halsl, dan draaiend naar de top) duwde / droeg de fiets. Volgens de borden wordt er vanuit het Birgitzköpflhaus 1,5 uur gewandeld; het kostte me slechts ongeveer een uur om mijn fiets te duwen. Op de top is er een geweldig uitzicht in alle richtingen. Voor de afdaling besloot ik dezelfde (inmiddels bekende) route terug naar het zuidwesten te nemen. Hier is er weer een prachtig uitzicht op de Kalkkögel en de Axamer Lizum. Voor gevorderde rijders (ik zit nu pas 1 jaar op de MTB, maar ik ben behoorlijk gemotiveerd) bergafwaarts gemakkelijk te rijden op een paar moeilijke plekken na.