De lattenklievers van Lemahieu

Op de plaats en in de naaste omgeving van het doorsteekje van de Lattenklieversstraat naar de Hommels, heeft de familie Lemahieu een belangrijke rol gespeeld. De naam Lemahieu is één van de bekendste familienamen uit Sint-Joris. De familie heeft voor een groot deel mee de geschiedenis van het dorp bepaald, van het einde van de 19de tot halverwege de 20ste eeuw.Sint-Joris was aanvankelijk een armoedig dorpje. Onder de Oostenrijkse periode, vanaf het midden van de 18de eeuw, kwam er een zekere welstand door de opbloei van de landbouw. Daarenboven groeide er een plaatselijke nijverheid, nl. deze van het lattenklieven, die een goede vlucht zou nemen zodat Sint-Joris vrij snel het centrum werd voor het vervaardigen van plafondlatten voor geheel ons land. Het lattenklieven zou hier ontstaan zijn rond 1890.De broers Isidore en Henri Lemahieu, afkomstig uit Langemark, startten aanvankelijk in Beernem in 1886 een lattenklieversbedrijf, ter hoogte van de Kijkuit. De twee broers huwden elk een met een dochter van barge-uitbater Franciscus Van Zeveren uit Sint-Joris. Henri bleef in het bedrijf in Beernem, en Isidore richtte in 1888 in Sint-Joris een nieuwe houthandel en houtzagerij op. Dat was dé duw voorwaarts voor de bloei van de nieuwe nijverheid van ‘het lattenklieven’ in Sint-Joris.Kort daarop werden nog lattenklieversbedrijven opgericht: nl. van Frederic Musschoot, Carolus Cornelis, weduwe De Gersem, en ook de groep “De Voorzorg”. Deze laatste werd bestuurd door pastoor De Lorge en heeft bestaan tot 1914.Voor het vervaardigen van de latten werd vooral dennenhout gebruikt. De boomstammen werden tot kort vóór het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog aangevoerd door middel van vlotten op de vaart. Ze kwamen uit de richting van Gent aangedreven, voortgesjouwd door paarden en soms ook wel door vlottrekkers. Later zou dit transport meestal per spoor gebeuren.Het bedrijf van Isidore Lemahieu zorgde voor heel wat werkgelegenheid voor de mannen uit Sint-Joris en omgeving. Ze hadden maar liefst 500 personeelsleden in dienst! Het bedrijfsgebouw was een grote fabriekshal aan het kanaal, waarvan de kanaalzijde open was voor de aanvoer van boomstammen via spoorkarretjes. De zwart-wit foto uit 1908 toont ons een beeld van de werkplaatsen van Isidore Lemahieu met een groep lattenklievers die daar werkte. De andere zwart-wit foto uit 1908 toont ons de toenmalige (draai-)brug (die in 1918 door de terugtrekkende Duitse troepen werd gedynamiteerd) met op de achtergrond het gebouwencomplex van de zagerij Isidoor Lemahieu. In het grote gebouw rechts hield René Strobbe later een goed draaiende kruidenierszaak.Tussen 1920 en 1935 maakte het lattenklieversbedrijf een grote bloei mee, maar daarna nam de groei af. Zeker vanaf de jaren 1950 begin ook de vraag naar hout te verminderen door nieuwe bouwtechnieken.Voor de aanleg van de nieuwe brug en de toegangswegen (omstreeks 1969-1970) werden een gedeelte van de vroegere bedrijfsgebouwen en de vroegere woning gesloopt. De rest van het bedrijf werd in 2002 afgebroken en maakte plaats voor het appartementsgebouw ‘de lattenkliever’ (waarbij de straatnaam niet toevallig de Isidore Lemahieustraat is).