Toen we bij de start van de Catalunya Trail van 2019 aankwamen, was het duidelijk dat we dit misschien verkeerd hadden ingeschat. Met volgeladen drop-bar fietsen waren we behoorlijk in de minderheid tussen de mountainbikes van de lokale rijders, allemaal met minimale bepakking. Gelukkig was het altijd al onze bedoeling om gewoon de route te voltooien, in plaats van proberen om de snelste te zijn.

De bergkilometers in deze regio zijn totaal anders dan wat we thuis gewend zijn, zelfs als we in het heuvelachtige en soms bergachtige Wales trainen. Sommige van de beklimmingen zijn verschrikkelijk steil en rotsachtig, dus er was veel hike-a-bike. Ons plan om de route van 325 km in drie dagen af te leggen ging halverwege de tweede dag de prullenbak in, toen we ons realiseerden dat 100 km per dag te optimistisch was. In plaats daarvan waren we in vier dagen klaar, en maakten we onderweg fantastische belevenissen mee.

De Catalunya Trail was eigenlijk de avond ervoor al van start gegaan in een bar in het centrum van Girona. We ontmoetten Jaumé, de plaatselijke initiatiefnemer van de bikepacking 'race', en zijn kleine team van vrijwilligers. Jaumé nodigde alle deelnemers uit om tapas en bier te komen drinken als opwarmer voor een vroege start de volgende dag. Voor zo'n rustige lokale wedstrijd, met slechts 24 rijders voor het lange parcours en 23 voor het korte parcours ( 220 kilometer), was het ongelooflijk om fietsers van letterlijk over de hele wereld te ontmoeten. We konden het meteen goed vinden met Conor uit Canada en Steffan uit Duitsland. Hoewel het nooit besproken of besloten was, reden mijn partner John en ik uiteindelijk de hele vierdaagse bikepacking route met deze twee, grappen makend over Canadese tv en grappige Duitse vertalingen voor Engelse zinnen.

Wat volgde waren vier lange dagen van rotsachtige bergpassen, kleiachtige onverharde paden, besneeuwde bergtoppen, bijna-solide warme chocolademelk, eindeloze hike-a-bikes en ontelbare baguettes. Hoewel de route zwaar was - ja, echt zwaar - zou ik zowel de route als het jaarlijkse evenement ten zeerste aanbevelen.

Als je het gaat proberen, raad ik je aan een voorbeeld te nemen aan de lokale bevolking: een klein kettingblad en een enorme cassette, en verblijf in de berghutten in plaats van kamperen om het gewicht van de fiets laag te houden. Je zult het echt waarderen op de bergbeklimmingen!