komoot
  • Inspiratie
  • Routeplanner
  • Features
Inspiratie

De Pamir Highway – Dushanbe naar Osh via de Wakhanvallei

Robin Patijn - Farawayistan

De Pamir Highway – Dushanbe naar Osh via de Wakhanvallei

Toerfiets Collectie van Robin Patijn - Farawayistan

26 Tours

159:28 h

1.423 km

16.840 m

Als fietser op zoek naar avontuur was de befaamde Pamir Highway, ook wel bekend als de M41, een echte droomreis. Het meedogenloze landschap was ruig en de hoge vlaktes vroegen om een extreem uithoudingsvermogen. De onherbergzame woestijnen op grote hoogte en valleien waren ver weg van alles wat wij kenden en waren bewoond door de vriendelijkste mensen. De Tadzjiek en Kirgiezen ontvingen mij en mijn vriendin Sabina met open armen en deelden hun liefde voor dit meedogenloze landschap met ons.

De M41 is de op een na hoogste snelweg ter wereld en doorkruist de hele Pamir-regio van Dushanbe in Tadzjikistan naar Osh in Kirgizië. Wij kozen ervoor om de route uit te breiden met een detour door de Wakhan vallei, langs de Afghaanse grens. We fietsten door majestueuze berglandschappen, dorpen waar de tijd heeft stilgestaan, barre lege woestenijen en over eeuwenoude handelsroutes.

In ruim 1.400 kilometer verzamelden we ruim 15.000 hoogtemeters over wegen die voor het grootste deel al decennia geleden uit elkaar zijn gebrokkeld. Vanaf Dushanbe fietsten we door groene valleien en over rode gravelwegen naar Tavildara. Vanaf daar verdwaalden we op weg naar de eerste hoge pas, de Batahampas op ruim 3200 meter. Na een prachtige ijskoude afdaling, waar onze remblokken op de proef werden gesteld, sloegen we proviand (lees: chocoladerepen) in, in Qalai Khumb en Rushan. Na een verplichte rustweek in de hoofdstad van de Pamir volgden de Panj rivier door de Wakhan vallei. Om na de Wakhan weer terug op de originele route van de Pamir Highway te komen, liftten we naar de top van de Khargushpas (4.344 meter). Vanaf hier volgde onze vuurproef op de hoogtevlaktes van het Pamirgebergte. De eenzame vlaktes in combinatie met de extreme omstandigheden vroegen om een grote zelfredzaamheid. De Ak Baital-pas was op 4.655 meter het letterlijke hoogtepunt van de Pamir. Happend naar adem vanwege het gebrek aan zuurstof duwden we onze fietsen als in slow-motion over het hoogste punt. We fietsten langs het schitterende azuurblauwe Karakul meer en staken de grens over op de brute Kyzylartpas van Tadzjikistan naar Kirgizië.

Wij fietsten de Pamir Highway in september, en de passen waren nog helemaal sneeuwvrij. Dit is ook het oogstseizoen dus de grootste kans op verse groente en fruit onderweg. De maanden augustus en september zijn de beste voor de Pamir Highway. Als je de M41 in de lente fietst word je getrakteerd op prachtige frisgroene valleien, maar riskeer je besneeuwde bergpassen. In de zomer is de hitte in de valleien maar voor weinigen draagbaar en zijn de valleien verschroeid warm, de temperaturen in het hooggebergte zijn dan wel aangenamer. In de winter verlaten zelfs geharde locals de ingesneeuwde hoogvlakten.

De Pamir is zo afgelegen dat je vaak op jezelf aangewezen bent. Wij kampeerden dan ook de meeste nachten en zorgden dat we genoeg proviand bij ons hadden. Onderweg zijn er maar een paar plekken waar je eten in kunt kopen: Dushanbe, Tavildara, Qalai Khumb, Rushan, Khorog, Ishkoshim, Murghab, Sary-Tash en Osh. Tussen deze plekken zijn wel mini-markets, maar de bevoorrading van deze winkeltjes bestaat vooral uit snoep, vodka en zeep.

Wij fietsten op stalen toerfietsen met 50 mm brede banden voor optimaal comfort over de hobbelige gravelwegen. De fietsen hadden het (net als hun berijders) zwaar te verduren tijdens dit avontuur. Remblokjes sleten helemaal af en boutjes trilden los door al het gestuiter. Sabina’s fietstassen vielen zelfs uit elkaar. We hadden gelukkig een goede toolkit met reserveonderdelen bij ons, dus alle reparaties konden ter plekke worden uitgevoerd.

De Pamir Highway is een onderneming die zeker niet al te licht moet worden opgevat. Het was tegelijkertijd ook een fantastisch avontuur, waar we allerlei soorten reizigers tegenkwamen. Lifters, wandelaars, een Italiaan op een Vespa, (lig)fietsers en zelfs monster trucks, en iedereen hielp elkaar. Zo hadden wij bijvoorbeeld ORS voor iemand met de befaamde ‘Pamir belly’ en redde een andere fietser ons met een reserveonderdeel voor ons kapotte kookstel.

Deze Collectie beschrijft hoe wij ons Pamir Highway avontuur beleefden. Ik hoop dat ik je met de Tours van dag tot dag mee kan nemen op deze bijzondere reis, over de wegen die ik mijn leven lang zal herinneren.

Bekijk de volledige Tour hier: komoot.nl/tour/558026548

Op de kaart

loading
loading

Doe het zelf

Klaar om te vertrekken? Maak je eigen versie van dit avontuur op basis van de volledige Tour hieronder.

De Pamir Highway

1.418 km

19.520 m

19.350 m

Laatste update: ‪19 februari 2024

Tours

  1. Pamir Highway – #1 Dusjanbe naar Obigorm

    05:57
    91,1 km
    15,3 km/h
    1.180 m
    550 m

    Na de nodige voorbereiding en rustdagen in Dusjanbe was het dan eindelijk tijd om aan ons avontuur te beginnen. We fietsten de stad uit en het platteland van Tadzjikistan op. De weg was verbazend goed en bestond voornamelijk uit bijna perfect asfalt. Na 75 kilometer geleidelijk klimmen volgde een fantastische

    van

    Aanpassen
    Bekijken
  2. 06:35
    76,5 km
    11,6 km/h
    1.500 m
    1.490 m

    Na een fantastische afdaling over een asfaltweg ging het zware klimwerk vandaag pas echt beginnen. Er was een nieuwe weg in aanleg en de oude weg was onbegaanbaar na hevige overstromingen. In plaats van het volgen van rivieren, voerde de alternatieve route over een tweetal steile beklimmingen. Alsof

    van

  3. Meld je aan om dit soort plekken te ontdekken

    Krijg aanbevelingen over de beste singletracks, bergtoppen en vele andere mooie outdoorplekken.

  4. 08:19
    46,3 km
    5,6 km/h
    680 m
    480 m

    Na een korte afdaling over de onverharde weg stond ons een zware dag te wachten. Deze etappe ging continu omhoog en het wegdek bestond uit los gravel met grote stenen. Het uitzicht maakte zoals overal langs deze route een hoop goed. Onderweg waren een aantal plekken waar we water konden vullen, soms

    van

  5. 07:54
    38,0 km
    4,8 km/h
    1.310 m
    110 m

    De weg na Tavildara was vergelijkbaar met de vorige twee dagen. Mooi maar ontzettend moeilijk. Na ongeveer 25 kilometer verlieten we de M41 op aanraden van iemand bij het hotel. Een aardverschuiving zou de weg onbegaanbaar hebben gemaakt. De detour ging door een kurkdroge vallei met een aantal dorpjes

    van

  6. 03:52
    46,9 km
    12,2 km/h
    480 m
    2.060 m

    Na een paar kilometer ploeteren hadden we de M41 weer bereikt. Vanaf hier was het nog een kleine 10 kilometer omhoog naar de eerste echte bergpas van ons avontuur: de Batahampas op 3252,8 meter. De pas ligt midden in een mijnenveld, dus blijf hier op de weg! Het was niet zozeer de stijgingsgraad wat

    van

  7. 03:13
    31,6 km
    9,8 km/h
    350 m
    310 m

    Vanaf Qalai Khumb loopt de Pamir Highway parallel aan de Panj rivier. Een natuurlijke grens tussen Tadzjikistan en Afghanistan. De weg is vanaf hier redelijk vlak, en op sommige stukken zelfs geasfalteerd. Je kunt vanaf hier langere afstanden afleggen, maar een mechanisch defect van een van onze reisgenoten

    van

  8. 04:28
    43,0 km
    9,6 km/h
    600 m
    430 m

    Het was bijzonder om te zien, dat aan de andere kant van de rivier het leven eigenlijk hetzelfde eruit zag als aan onze kant. Afghanistan is een land waar we vooral in het nieuws veel over hebben gehoord, en nu zwaaiden we naar de mensen die er wonen. Op sommige plekken was de rivier maar een steenworp

    van

  9. 08:45
    51,7 km
    5,9 km/h
    530 m
    320 m

    Het was soms best een uitdaging om een goede kampeerplek te vinden. Aan de ene zijde stroomde de rivier en aan de andere kant van de weg liep de bergwand steil omhoog. De vrachtwagens donderden nog tot laat over de weg, die helemaal kapot gereden was.

    

    Het was ook hier weer vooral de beroerde wegkwaliteit

    van

  10. 09:21
    63,9 km
    6,8 km/h
    570 m
    290 m

    De route ging vandaag door Rushon, we waren even verleid om hier de afslag te nemen naar de Bartangvallei. We hadden fantastische verhalen gehoord over deze afgelegen plek, maar deze vallei kun je het beste de andere kant op doorkruisen. Het hoogteprofiel is dan namelijk in je voordeel.

    

    We hielden ons

    van

  11. 05:38
    47,6 km
    8,5 km/h
    370 m
    240 m

    Vanaf onze laatste kampeerplek was het nog maar een kleine 50 kilometer naar Khorog, de hoofdstad van Gorno-Badakhshan. Des te dichter we bij de stad kwamen, des te beter de weg ook weer werd. We passeerden een vliegveld, dat duidelijk niet in gebruik was: er stond een koe op de landingsbaan te grazen

    van

  12. 07:28
    44,2 km
    5,9 km/h
    690 m
    530 m

    Vanuit Khorog hadden we drie opties om onze weg richting Osh te vervolgen: de M41 (Pamir Highway), de Shakhdaravallei en de Wakhan corridor. De Wakhan is een flinke omweg, maar de majestueuze uitzichten over de Hindu Kush en het boerenleven op plekken waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan is het

    van

  13. 07:46
    46,4 km
    6,0 km/h
    420 m
    260 m

    De kwaliteit van de weg wisselde ontzettend, soms was deze helemaal stuk gereden en klommen we zware stukken omhoog over losse keien en dan was er ineens weer een strook verhard asfalt intact. Deze stukken maakten we dankbaar gebruik van. De Wakhan was duidelijk een stuk meer afgelegen. Onderweg kwamen

    van

  14. 08:02
    59,0 km
    7,3 km/h
    600 m
    360 m

    Het droge oranjegele landschap werd regelmatig onderbroken met stroken groen waar zijrivieren de Panj ontmoette. Water geeft leven, dat kon je hier goed zien. In en om de groene vlaktes waren mensen het land aan het bewerken en dit waren ook de plekken waar je huisjes zag.

    

    De route ging vandaag ook door

    van

  15. 09:29
    47,1 km
    5,0 km/h
    900 m
    850 m

    De Wakhan heeft een rijke geschiedenis en de belangrijkste monumenten vonden we rond Yamchun. Bij Tuggoz klommen we naar de op 3.200 meter hoog gelegen Bibi Fatima Hotsprings. Mannen en vrouwen gaan in twee aparte ruimtes (naakt) de hot spring in. De vrouwen in de hotspring van Sabina bleven maar naar

    van

  16. 08:00
    40,9 km
    5,1 km/h
    320 m
    250 m

    In het dorpje Vrang brachten twee dorpsmeisjes ons naar de top van het restant van een Boeddhistische Stoepa. De legende gaat dat in de hoogste steen de voetstap van Boeddha zelf staat. Een stuk verder gingen we op ontdekkingstocht op de oude ruïne van het Khakahafort. We beklommen de wachttorens en

    van

  17. 100 km
    -- km/h
    1.930 m
    900 m

    Vanaf Langar gaat de route over de Khargush pas (4.344m) en komt op het hoge plateau weer samen met de M41. We hadden van fietsers die de route andersom fietsten gehoord dat de weg in extreem slechte conditie was en dat het minstens twee tot drie dagen zou duren om onze fietsen 70 kilometer omhoog te

    van

  18. 06:09
    47,6 km
    7,7 km/h
    390 m
    320 m

    De uitzichten op het plateau waren bijna buitenaards: prachtige rotsformaties, hoge witte pieken en azuurblauwe bergmeren. Weer terug op de M41 was het wegdek ook een stuk beter te fietsen. De meren die we onderweg passeerden zijn zout, dus we konden er geen water uit pakken. Dit is het meest afgelegen

    van

  19. 06:57
    80,9 km
    11,6 km/h
    430 m
    730 m

    Op dit deel van de M41 was het gelukkig veel rustiger met vrachtwagens. Niet zo gek, het is een van de meest afgelegen gebieden ter wereld. We klommen een kleine 30 kilometer heel geleidelijk en werden daarna beloond met een prachtige afdaling van ongeveer dezelfde lengte. Puur genieten over de (relatief

    van

  20. Tussen Murghab en Karakul was, behalve het buitenaards mooie landschap, helemaal niks. Het was dan ook een bijzonder gevoel om vanuit de mini-beschaving de verlaten woestenij in te fietsen. Pas voorbij die gigantische bergen lag de volgende bestemming.

    

    We fietsten samen met een twee Britse fietsers die

    van

  21. De Ak Baital pas stond al vanaf de start gemarkeerd op onze kaart. Op 4.655 meter is dit het hoogste punt van de Pamir Highway. We hadden er al weken naar uitgekeken, en vandaag was het dan eindelijk zo ver.

    

    Tijdens de lange aanloop leek de berg alleen maar hoger en hoger te worden. En na het grote blauwe

    van

  22. Meer Tours tonen

Vind je deze Collectie leuk?

Vragen en reacties

    loading

Collectie-statistieken

  • Tours
    26
  • Afstand
    1.423 km
  • Tijdsduur
    159:28 h
  • Hoogtemeters
    16.840 m

Dit vind je misschien ook leuk

Doe mee aan de komoot Cycling Challenge in de Garmin Connect™ app

Toerfiets Collectie van Komoot Badge Challenge on Garmin Connect

Expedition Alay - Verborgen schatten van de Zijderoute

Toerfiets Collectie van tristanbogaard

Van München naar Ferrara – langs de oude Via Claudia Augusta

Toerfiets Collectie van ellierob

Voor echte kustliefhebbers – Langeafstandswandeling Störtebeker in Duitsland

Wandel Collectie van Angelina Kuhlmann