Dreampath

Het Droompad! Wie heeft er nou weerstand tegen alleen al de naam!?

Het is een collectie van Komoot die zo maar op mijn tijdlijn verscheen. En ik wist meteen dat ik dit avontuur aan móest gaan.

Vanuit München richting Venetië. Over de Alpen. Door de Dolomieten. Uiteindelijk van hut naar hut. Ondergedompeld… meer lezen

Day 2 is a wrap. En wat voor een.

Door bijtijds te vertrekken word je getrakteerd op sprookjesachtige taferelen. De zon die schilderijtjes van spinnenwebben maakt. Of die bossen nog intenser mysterieus laat schitteren.

Dit pad heet echt met recht Dreampath! Je moet je best doen niet met je mond open te… meer lezen

Hopelijk kan je zo in ieder geval een beetje mee genieten Stephan en wie weet ooit er zelf een stuk van lopen?

In een gesprek met de eigenaar van de hut kwam mijn route ter sprake. Naar buiten kijkend tegen de Benediktenwand snapte ik die nog niet helemaal. Wat ik wel wist was dat er niemand op mijn route gisteren te bekennen was en het soms wat aan de extreme kant was. Hij riep nog niet in de hut om dat het… meer lezen

Gisteren had ik me voorgenomen mezelf linksom of rechtsom wat rust te gunnen en ervoor te zorgen dat ik niet het gevoel had onverantwoord bezig te zijn. Vandaag werd dat werkelijkheid. In de middag zat ik met een grote glimlach op het terras in de zon.

De dame waarmee ik de ‘matrazanlage’ deelde had… meer lezen

M’n benen trillen minder. De truc met draadjes door je blaar heen werkt geweldig. Maar dat betekent allemaal nog niet dat ik rond dartel als een jong hert. Ik strompel trappen af en wil m’n voet het liefst niet helemaal neerzetten. Van pijnstillers ben ik normaal geen voorstander maar nu zorgen ze ervoor… meer lezen

Klimmen in de frisse ochtend lucht. Dan afdalen in de warme middagzon. Ik vind afdalen, vooral op kiezelpaden pittig. Mn benen ook. Maar de uitzichten zijn weer waanzinnig. Het voelt als een makkelijkere dag. Een combinatie van inderdaad een iets makkelijkere route en langzaamaan een steeds fitter lijf?

1500 meter stijgen op 17,5km zegt volgens mij genoeg. Gelukkig is stijgen het fijnste om te doen en in groen-wonder-land met een klaterende rivier naast je… Veel beter wordt het niet. Oh ja de aankomst in de Lizumer Hütte. Een onwijs vriendelijke ontvangst en de meest waanzinnig mooie plek denkbaar!

Indrukwekkend landschap. Prachtige tocht.

Dat ziet er best als een vreemde tocht uit toch? Dat is het ook. Ik wilde hem wel uploaden. En hier is waarom.

De tocht gaat eigenlijk over Friesenbergscharte. De pittige beklimming is geen probleem. De steile afdaling met staaldraad ook niet. Maar er zijn ook hele smalle kiezelstukken die ver afgesleten… meer lezen

Wow dat was een korte etappe! Misschien om op te laden voor de komende zwaardere etappes.

Als ik aankom bij Bartlhof waar ik overnacht plakt er een briefje op de deur dat de eigenaar zo terug is en wat mn kamer nummer is. Als het water van de douche koud blijkt te zijn ga ik eerst op zoek naar iets te… meer lezen

Terwijl ik mijn rugzak afstel voor een nieuwe dag informeer ik bij Stefan naar de tocht richting Pfunders. Stefan is een enorm lange, door het buiten zijn verweerde man, die het 400 jaar oude boerenbedrijf van de familie draaiend houdt. Ik vertrouw zijn uitspraak over de route en herhaal zijn woorden… meer lezen

Wauw, geweldig mooi!

Uitstekende foto's