Hier ben ik. Midden in de woestijn. Na jaren van plannen is het dan eindelijk zover: de dag dat ik begin aan de 1.300 kilometer lange Arizona Trail van Mexico naar Utah. Slechts een smal pad leidt van de Montezuma-pas naar een roestig hek van prikkeldraad dat de Verenigde Staten van Mexico scheidt. Ergens… meer lezen

Vanaf Parker Canyon Lake is het slechts een paar kilometer naar de gelijknamige canyon. Het kabbelen van het beekje, dat van verre te horen is, wekt bij mij opluchting. In dit barre landschap kan een beekje binnen enkele dagen opdrogen. Water is een absoluut schaars goed in Arizona. Een blik op de digitale… meer lezen

Breed, open grasland en een stenig pad dat er doorheen slingert. Een zwarte schaduw verschijnt naast me tussen de struiken. Of de koe banger was voor mij of andersom - waarschijnlijk alleen zij weet het.. Vandaag de dag open ik steeds weer zware ijzeren hekken die het symbool van de Arizona Trail sieren… meer lezen

Na een luie dag in het schattige stadje Patagonië met een heerlijk ontbijt in het enige café en shoppen in het enige winkeltje, gaan we verder naar het noorden. Enkele kilometers voeren over een brede grindweg, dan modderen we soms door het kreupelhout. De Arizona Trail wordt momenteel omgeleid vanwege… meer lezen

De zon schijnt uit de lucht. Maar het is geen verstikkende hitte. Half maart zijn de nachten koud en de dagen aangenaam fris. Soms wandelen we over brede gravelwegen, soms kronkelt de Arizona Trail als een smal pad door droog gras.



Bij Kentucky Camp pauzeren we, kijken naar de oude meubels die goudzoekers… meer lezen

Droog gras, stekelige cactussen, glooiende heuvels en roodbruine rotsen sieren het woestijngedeelte van Las Colinas. Een dag geen bergketen beklimmen is niet zo erg. Maar dat betalen we met de prijs van waterschaarste.



We konden de dichtstbijzijnde bron na de Enzensberg Canyon niet vinden. En veilige… meer lezen

100 mijl zijn gedaan. Dus zo'n 160 kilometer. Op de laatste meters vlak voor de dubbele tanks heb ik het gevoel dat de route niet korter wordt. Mijn gewrichten zijn vandaag weer mijn bottleneck. Wat is dat? Ik ben eigenlijk geoefend. Toegegeven, de stenen en keien die u op de Arizona Trail worden geserveerd… meer lezen

Kies je camping verstandig! Dat heb ik vanavond geleerd. Toen ik mijn tent bij het spoor opsloeg, had ik geen idee dat de treinen de hele nacht zouden rammelen. Voelde door mijn tent. Dus het gaat vandaag een beetje uitgeput door. Maar mijn humeur kon niet beter, want vandaag passeren we het Colossal… meer lezen

Vanwege de nabijheid van de rivier pakken we 's ochtends een kletsnatte tent in en gaan we op weg naar de klim naar het Rincon-gebergte - en naar het eerste van twee nationale parken langs de Arizona Trail. We slingeren meer dan 22 kilometer en een frisse 1.600 meter hoogte van de hete cactustuin over… meer lezen

Het is vandaag recorddag! Na twee luie dagen in Manning Camp te hebben doorgebracht, moeten we vandaag de route maken. Per slot van rekening vliegt een van ons over twee dagen terug naar Berlijn. Maar kilometers schrobben betekent ook: gewoon meer zien van het gigantische landschap!



Bij de Redington Road… meer lezen

Dagen van scheiding. Dit gedeelte zou voor mij het meest bewogen van het hele parcours moeten zijn. Na de laatste ongelooflijk mooie kilometers door het canyonlandschap aan de poorten van Tucson moet mijn wandelmaatje vertrekken. Tijd om alleen verder te gaan. Alsof dat nog niet vreemd genoeg was, verlies… meer lezen

Ondanks het zonnige weer fluit er een ijzige wind op de top van Mount Lemmon. Kort voor Summerhaven, het kleine bergdorpje daarboven, ontmoet ik een andere Thruhiker: LarryBoy. Samen staan we met tranen in de ogen voor de pizzeria, waarvan de oven een kwartier geleden is uitgezet. Ik probeer een blikje… meer lezen

rrrrr zzzz - ineens ligt ze voor me! Volkomen dromerig liep ik door de glooiende heuvels van Oracle State Park. Soms keek hij naar rechts, soms naar links, met een vrolijk tempo. Het is 16.00 uur en de zon staat al vrij laag. Met een grote schrik spring ik een halve meter achteruit als ik onderweg de… meer lezen

Voordat ik op weg ging naar de Mexicaanse grens, gebruikte ik een vrachtwagen om watervoorraden op kritieke punten op te slaan. Dus hier ook. Een van mijn twee waterflessen, waarop mijn naam staat, is half leeg als ik aankom en er zitten hartstickers op buiten.



"Wie steelt water en steekt dan een hart… meer lezen

Ik hou van de Tortilla Mountains. Niet alleen klinkt de naam verdomd heerlijk - het landschap dat perfect is voor een ansichtkaart, laat me ook het dagelijkse leven volledig vergeten. Er zijn hier geen zorgen of ontberingen. Alleen het pad, het geweldige uitzicht en ik. Nou en LarryBoy uit Utah, met… meer lezen

De hitte is gearriveerd in Arizona. De komende dagen zou de thermometer boven de 30 graden moeten stijgen. Gewapend met mijn zilveren paraplu geniet ik van het gedeelte langs de rivier de Gila, dat eruitziet als een westers decor. Majestueuze saguaro-cactussen en oude spoorbruggen sieren het landschap… meer lezen

Er is weer een super warme dag aangebroken. Zelfs voor de normen van Arizona is het eigenlijk te warm voor begin april. We wandelen vandaag ook een van de droogste delen van het hele parcours. Rond het middaguur verstoppen we ons onder een klein struikje en houden we een siësta.



Ook merken we dat de temperatuur… meer lezen

Een gezellig huis verlaten is altijd een beetje een inspanning met een Thruhike. Wanneer Ranger, LarryBoy en ik na onze reis naar Superior worden afgezet bij de trailhead, raken onze paden vrij snel kwijt. "Hike your own hike" is het motto van de langeafstandswandelaars in de VS en betekent zoiets als… meer lezen

In de 19e eeuw zou een Duitse immigrant een rijke goudmijn hebben ontdekt in de Superstition Mountains: de Lost Dutchman Mine. Tot op de dag van vandaag blijven hoopvolle mensen naar de bergketen gaan om de legendarische mijn te zoeken. Ik kan dit veel zeggen: het is niet op de Arizona Trail. 😅



Wat ik… meer lezen

Met een rugzak vol tot barstensvol puf ik van de imposante Roosevelt Lake Bridge de Four Peaks Wilderness in. Elk mooi uitzicht is een goed excuus voor een (foto)pauze. En dat zijn er nogal wat. Tot Buckhorn Creek, de gekozen slaapplaats, is het twaalf kilometer met een hoogte van 700 meter als wat aanvoelt… meer lezen