Zodra je de tunnel aan de andere kant van de brug ingaat, verdwijnt het gravelpad waar je al een eeuwigheid op rijdt en is het plotseling pikdonker. Je vraagt je af of je op asfalt rijdt, maar al snel merk je dat je wielen zwaar draaien en vast komen te zitten. Is het modder? Maar dan hoor je ze. Ze suizen langs je hoofd, en je komt erachter, dat je door enkeldiepe vleermuispoep rijdt!

Je draait je lichten naar de grond en ziet, dat de hele vloer beweegt. Mieren, spinnen, kakkerlakken en allerlei andere kruipers waarvan je de naam niet eens kent. Hard op de pedalen trappen om de wielen draaiende te houden of afstappen om door alles heen te ploeteren? Aan jou de keuze.

Op de off-road versie van de Ciro Trail mag je deze beslissing twaalf keer nemen, dus als je een keer de verkeerde beslissing neemt, kun je nog elf keer van gedachten veranderen.

De Ciro Trail loopt tussen de oude stad Mostar in Bosnië en Herzegovina en Dubrovnik aan de Kroatische kust en volgt de oude Oostenrijks-Hongaarse spoorlijn die in 1901 werd aangelegd. De lijn werd in 2017 heropend als fietspad, dat ik in de zomer van 2019 reed.

Zoals veel omgebouwde spoorwegpaden is het bijna verkeersvrij en nooit echt steil. De gravelstroken hier zijn echter zeer ruw en mijn keuze voor de racefiets, was misschien niet de beste... Houd dat dus in gedachten als je nadenkt over welke fiets je meeneemt. Een gravelbike of stevige tourer is waarschijnlijk een goede keus!