Uitwaaien verzekerd – vijf dijken van routes

Om er maar meteen een leuk en leerzaam weetje tegenaan te gooien: wist je dat onze wereldberoemde Afsluitdijk dus helemaal geen echte dijk is, maar een dam? Dat zit namelijk zo volgens Rijkswaterstaat: een dijk scheidt het water van het land en een dam scheidt water van water.

Nog twee leuke dijkweetjes: de oudste dijken in Nederland dateren waarschijnlijk al uit de 11e eeuw en in iedere provincie komt minstens één dijktype voor. Er bestaan namelijk zeewaterkerende, rivierwaterkerende en binnenwaterkerende dijken. Dammen, dijken, hoe je het ook wil noemen, ze zijn geweldig.

Immers, je hebt een mooi weids uitzicht als je bovenop een dijk fietst en het waait er bijna altijd. Dat betekent stoempen tegen de wind in of gratis snelheid met de wind in de rug. En meestal allebei gezien menig meanderende dijk in ons land.

Nog even terug naar Rijkswaterstaat, die de volgende omschrijving voor een dijk hanteert: ‘… een aangelegde verhoging die het achterliggende land beschermt tegen hoogwater en golven.’ Wat een geluk voor ons als fietsers dat Nederland voor een groot gedeelte onder de zeespiegel ligt. Daardoor hebben we namelijk overal dijken liggen. Kortom, uitwaaien verzekerd door heel het land. Ik ging op zoek naar vijf dijken van routes.

In Nijmegen laat ik het prachtige en heuvelachtige achterland voor wat het is. Ik stuur je dit keer langs de Waal. Vanuit Nijmegen fiets je eerst naar het oosten richting de onvolprezen Millinger Theetuin. Stop daar zeker even, maar let vantevoren goed op de openingstijden. Vanuit de Millingerwaard steek je de Waal over met het pontje. Over de Waaldijk fiets je in zo’n 30 kilometer naar de brug bij Ewijk om daarna weer terug in Nijmegen te finishen.

In Zeeland vertrek ik vanuit Terneuzen, eerst een klein stukje naar het oosten langs het water. Daarna via het rustige Zeeuwse binnenland – op enkele fraaie en stuiterende kasseienstroken na – terug naar de kust iets voorbij Nieuwvliet. Via het fietspad langs het water fiets je langs Breskens terug naar Terneuzen.

In de provincie Utrecht is er niet te ontkomen aan de Lek en het Amsterdam-Rijnkanaal. Ik start deze Tour in Culemborg. Bij Wijk bij Duurstede pak je een pontje om aan de andere kant te komen en na onder meer het Verdronken Bos (prachtige naam, toch?) steek je even later bij Vianen via de brug de Lek weer over.

Op naar het noorden, met vanuit Leeuwarden een fraaie dijkentocht in Friesland en Groningen. Geen Elfstedentocht, hoewel je wel soms een eindje langs de beroemde schaatsroute fietst. Bij de Waddenzee ga je langs de kust richting Nationaal Park Lauwersmeer. Via Dokkum fiets je weer terug naar Leeuwarden.

Vanuit Enkhuizen fiets je dwars door Noord-Holland over de Westfriese Omringdijk. Trek er een mooie dag voor uit. Misschien wel twee als je het rustiger aan wil doen. De Omringdijk, zo’n 125 kilometer lang, is door de eeuwen heen ontstaan door diverse korte dijken aan elkaar te koppelen. Wel zo handig voor ons als fietsers.