#107TDF: 107 miles a day during the 107th Tour de France

Ik begon met het verlaten van mijn flat in Londen en ging in westelijke richting naar Salisbury. Het weer was warm maar fris. Een mooi brutaal stukje grind werd dicht bij het einde gegooid langs het monument van Stonehenge.

Op de tweede dag begon het klonterig te worden, maar het weer was ongelooflijk. Nog steeds met wat frisse benen, maar tegen het einde voelde ik het zeker. We zijn erin geslaagd een geweldige caféstop bij The Yellow Deli te maken, zou het zeker aanraden!

De derde dag strekte zich uit van Sticklepath op Dartmoor, dicht bij Okehampton, naar Penzance bij het puntje van Cornwall. De be & be waar ik verbleef had een fantastische doggo die je op de foto's kunt zien. De route was weer een hobbelige, het is gek hoe glooiend het zuidwesten is!

Ik begon te rijden van Penzance naar Land's End, wat een beetje een teleurstelling was... Ze hebben het bord verwijderd en je moet £12 betalen om een foto te laten maken met het officiële bord!



Dit was de eerste dag dat ik op mezelf begon terug te rijden en naar het noorden te rijden naar John O'Groats… meer lezen

Toen we samen met mijn vriend Liam het Dartmoor National Park overstaken, hadden we ongelooflijk veel geluk met zo'n mooie en heldere ochtend. Helaas begonnen de hemelen open te gaan toen ik dichter bij Bristol kwam, op weg naar de populaire Cheddar Gorge.

Echt een voorrecht om zoveel gezelschap te hebben gehad op deze zesde dag op weg van Bristol naar Birmingham. Ik ben erin geslaagd om via de Severn Bridge een klein stukje Wales binnen te komen en ook een ander land af te vinken!

Van Birmingham tot vlakbij Blackburn, de route sneed lichtjes het Peak District in, waar het regende, in Leek of all places!



Ik sta er altijd versteld van hoe mooi de Peak is. Een van mijn favoriete plekken om te fietsen.

Het Lake District, hoe brutaal het ook is, is ook gewoonweg verbluffend. Ik heb er altijd van gehouden om hier doorheen te fietsen en het nemen van een aantal van de zware beklimmingen hier was altijd een absoluut iets dat ik moest doen.



De dag eindigde dicht bij de grens van Schotland in Carlisle.

Deze dag was waanzinnig snel! De hele dag wind in de rug en een geweldig stel Schotse heren ontmoetten me toen we verder naar het noorden reden. We stopten bij een plaatselijk café, The Apple Pie Shop, die, niet verwonderlijk, ongelooflijke appeltaarten doet!

Het fietspad dat parallel aan de A9 door de Cairngorms loopt, is als een kinderspeelplaats. Stukken grind en enkele nieuw opgedoken secties.



Helaas had ik de hele dag een beetje brute tegenwind, die ongelooflijk slopend was tijdens de hoofdklim. Natuurlijk regende het ook!

De bed and breakfast waarin ik verbleef was geweldig, zo'n aardig en gastvrij stel (zie het briefje op de deur).



Veel mensen waarschuwden me voor dit stuk dat de wegen gevaarlijk waren, maar ik moet eerlijk zijn dat ik het allemaal niet zo erg vond. Vrachtwagens gaven me veel ruimte en auto's waren geduldig… meer lezen

Dit was waarschijnlijk een van de moeilijkste dagen die ik ooit op de fiets heb gehad.



Ik had 40 mph wind in de rug om bij John O'Groats te komen, wat geweldig klinkt, totdat je je realiseert dat het in een hevig onweer was.



Toen ik eenmaal bij John O'Groats aankwam, wilde ik graag weer de weg op, want… meer lezen

Zo raar om behoorlijk terug naar huis te rijden en naar het zuiden te rijden!



Ik was echt kapot na de vorige dag... Weer die tegenwind aan. Ik kan zien waarom niemand terugfietst van John O'Groats!

Grind in overvloed op weg terug naar Edinburgh op dag 14. Nat en wild, ik wist dat ik na deze etappe een rustdag had die absoluut nodig was.



Hier valt niet veel over te melden, want het was vooral een kwestie van terugfietsen op een aantal van dezelfde wegen waarop ik naar het noorden was gegaan.

Letterlijk een van de beste routes die ik voor de uitdaging had gepland, met prachtige wegen, bedrijf en weer. Heel veel geluk dat ik deze dag met vrienden heb kunnen rijden!

Een pittige uitdagende dag was dit!



De drie grote beklimmingen hadden secties van meer dan 20% die met een beladen fiets en zoveel dagen in de uitdaging echt hun tol op me eisten, zowel mentaal als fysiek.

Veel gezelschap en fantastisch weer. Het was geweldig om George en Jess weer te zien, het is veel te lang geleden.



Hier was het doel om enkele van de iconische beklimmingen van het Peak District af te vinken. Het is een prachtig deel van de wereld.



Tegen het einde van de dag was ik gaar. De banden hadden… meer lezen

Eindelijk beginnen we het vlakke land te bereiken en mijn laatste 'Monument' in de uitdaging te raken, het meest oostelijke punt.



Ik moest stoppen in een fietsenwinkel genaamd MegaBike, waar ik een nieuwe achterband kocht omdat mijn huidige een enorme scheur had!

DE HELE DAG TEGENWIND! Het was misschien vlak, maar de wind was hard. Mijn maat Nibs had een beetje een gevoel voor humor die faalde in de wind. Het was ongelooflijk vlak en om eerlijk te zijn was ik ongelooflijk dankbaar voor de verbetering van het weer.

DE LAATSTE DAG! Het doel hier was letterlijk om zo recht mogelijk naar huis te gaan. De route was misschien niet de beste, maar is er ooit echt een leuke manier om Londen binnen te fietsen? Veel ongelooflijk gezelschap. Helemaal kapot en weggeblazen door alle steun. x