Watermolen

Oude korenmolen waarvan alleen de ruïnes van het gebouw en de stenen die werden gebruikt om het graan te malen bewaard zijn gebleven. Het is gelegen aan de oevers van de rivier de Majaceite, waarvan de beweging werd gebruikt om de mechanismen van de molen te verplaatsen. In de omgeving zijn er kleine watervallen die deze hoek tot een idyllische plek maken om te wandelen.

Het gebruik van de kracht van bewegend water om een molenrad aan te drijven is een eeuwenoude uitvinding die teruggaat tot voorchristelijke tijden. Dankzij een dergelijke constructie zou de spierkracht van mens of dier gemakkelijk kunnen worden vervangen door een waterloop – natuurlijk of kunstmatig – om bijvoorbeeld granen tot graan te vermalen.
Er zijn in wezen twee verschillende manieren om watermolens aan te drijven: ofwel raakt het water simpelweg van onderaf de bladen van het waterrad om het in beweging te brengen; of de waterstroom wordt boven het wiel geleid en valt op de bladen, bij dit ontwerp is er een grotere efficiëntie dankzij de natuurlijke zwaartekracht.